Zaparcia są istotnym problemem społecznym i w znacznym stopniu obniżają jakość życia1. W ich powstawaniu ważną rolę odgrywa m.in. nieregularne spożywanie posiłków, jedzenie wysoko przetworzonej żywności ubogiej w błonnik czy mała aktywność fizyczna. Niekiedy zaparcia są problemem osób, które niedawno przeszły operację chirurgiczną1. Dowiedz się, jakie są możliwe przyczyny zaparć po operacji. Poznaj sposoby na zaparcia po operacji.
Zaparcia po operacji – czy to normalne?
Końcowym etapem procesu trawienia jest defekacja. Podczas wypróżniania z organizmu usuwane są resztki i toksyny, dlatego tak ważne jest, aby proces ten przebiegał prawidłowo. Choć zaparcia nie tworzą odrębnej jednostki chorobowej1, to z całą pewnością są zjawiskiem niepożądanym. Warto podkreślić, że przewlekłe zaparcia szkodzą zdrowiu.
Z uwagi na subiektywny charakter dolegliwości, jaką bez wątpienia są zaparcia, trudno określić precyzyjną ich definicję. Wszystkie niepożądane objawy, na jakie uskarżają się pacjenci z zaparciami, uwzględniono we współczesnej definicji zaparć, która została przyjęta przez międzynarodową grupę ekspertów jako tzw. klasyfikacja rzymska1.
Zgodnie z klasyfikacją rzymską o zaparciach mówi się wtedy, gdy problem z wypróżnianiem trwa co najmniej 12 miesięcy i występują dwa lub więcej z poniższych objawów2:
- wysiłek podczas parcia na stolec,
- grudkowy lub twardy stolec,
- uczucie niepełnego wypróżniania,
- uczucie pełności odbytnicy,
- ręczne manipulacje celem ułatwienia ewakuacji stolca.
Zaparcia rozpoznawane są wtedy, gdy powyższe objawy dokuczają w przypadku co najmniej jednego wypróżniania na cztery. Jeśli chodzi o liczbę wizyt w toalecie, to wynosi ona mniej niż 3 samoistne wypróżnienia na tydzień2.
Gdy zaobserwujesz u siebie wyżej wspomniane dolegliwości po niedawno przebytej operacji, najprawdopodobniej masz do czynienia z zaparciami. Proces wypróżniania nie przebiega więc w normalny, prawidłowy sposób, jak u osoby zdrowej.
Przyczyny zaparć po operacjach
Istnieją pewne czynniki, które zwiększają ryzyko wystąpienia zaparć nawet u osób, które nigdy wcześniej nie miały żadnych problemów z wypróżnianiem. Zaliczają się do nich m.in. operacje odbytu i odbytnicy, a także porody, zarówno siłami natury, jak i na drodze cięcia cesarskiego. Czasami zdarzają się także zaparcia po operacji ginekologicznej1.
Z czego mogą wynikać zaparcia po operacji jelita grubego lub chirurgicznym zabiegu ginekologicznym? Trudno jest jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Warto w tym miejscu przywołać podział i możliwe przyczyny zaparć. Zaparcia pod względem przyczyny dzielimy na pierwotne (idiopatyczne) i wtórne, wywołane przez inne czynniki3.
Zatwardzenie po operacji może mieć podłoże wtórne i mieć związek z dietą3, jaka była stosowana przed zabiegiem i po nim. Wpływ na trawienie i wypróżnianie w tym czasie ma także zmniejszona ilość ruchu3 – często po operacji trzeba przez pewien czas leżeć. Powodem problemów z defekacją, oprócz wymienionych, może być także znieczulenie i przyjmowane leki3.
W większości przypadków ciężko będzie samemu dojść do tego, co spowodowało zaparcia po operacji. Najlepiej zgłosić problem lekarzowi i poprosić go o wskazanie możliwych przyczyn takiego stanu rzeczy.
Jak pobudzić jelita do działania?
Odpowiednie nawodnienie
Powrót do formy i pełni sił po operacji to długi i złożony proces. Jeszcze trudniej jest wtedy, gdy pojawi się dodatkowo problem z wypróżnianiem. Terapią pierwszego wyboru, szczególnie u pacjentów ze zwolnionym i prawidłowym pasażem jelitowym stolca, jest leczenie niefarmakologiczne2. Przewlekłe zaparcia mogą mieć związek ze zbyt małą ilością spożywanych płynów. Pacjent musi więc zacząć dostarczać swojemu organizmowi optymalną dla niego ilość wody. Często wymienianym krokiem terapii zachowawczej jest wypijanie ok. 30 minut przed śniadaniem szklanki wody4. Zaleca się również unikanie napojów gazowanych4.
Błonnik pokarmowy
Problemy z wypróżnianiem mogą wynikać z niskiego spożycia błonnika pokarmowego. Błonnik nie jest trawiony w jelicie cienkim, dzięki czemu dostaje się w niezmienionej postaci do okrężnicy, gdzie zatrzymuje wodę i zwiększa masę stolca2. Zwiększenie spożycia błonnika skraca czas pasażu jelitowego oraz zmniejsza objawy zaburzeń wypróżniania2. Równie ważne, co zbilansowanie diety i zmiana nawyków żywieniowych, jest spożywanie regularnych posiłków o stałych porach4. Warto więc wyznaczyć sobie godziny na jedzenie i trzymać się ustalonego harmonogramu.
Ruch
Innym naturalnym sposobem na zaparcia po operacji jest ruch. Aktywność fizyczna pobudza motorykę jelita grubego, a dzięki temu skraca czas pasażu jelitowego2. Na początek wystarczy spacer trwający od 30 do 60 minut dziennie, bez forsowania organizmu2. Warto jednak wcześniej skonsultować się z lekarzem prowadzącym, ponieważ po niektórych operacjach aktywność fizyczna nie jest wskazana.
Sposoby na zaparcia – co na zaparcia sprawdzi się najlepiej?
Postępowanie zgodnie z zaleceniami dotyczącymi żywienia oraz picia płynów, w połączeniu z aktywnością fizyczną, powinno przynieść oczekiwane rezultaty i rozwiązać problem z zaparciami. Czasami tak się jednak nie dzieje, a wypróżnianie nadal sprawia kłopot. Co w takiej sytuacji warto zastosować i zwiększyć swoje szanse na poradzenie sobie z zaparciami?
Rozwiązaniem może być lek na zaparcia Ulgix Laxi. Wskazaniem do stosowania Ulgix Laxi jest zapobieganie zaparciom i leczenie przewlekłych zaparć. Może być przyjmowany przez pacjentów z guzkami krwawniczymi i (lub) szczelinami odbytu, jak również przez osoby, u których ze względu na stan zdrowia zwiększony wysiłek przy oddawaniu stolca jest niewskazany5.
Środek na zaparcia Ulgix Laxi, dzięki zawartości dokuzynianu sodu, jest pomocny w leczeniu przewlekłych zaparć i zapobieganiu ich wystąpienia. Warto dodać, że wspomniany środek na zaparcia nie pobudza perystaltyki jelit i nie powoduje bolesnych skurczów jelit5.
Korzystanie z serwisu nie zastępuje diagnozy lekarza czy konsultacji farmaceuty, zaleceń lekarza, czy farmaceuty co do przyjmowania leków, a także treści ulotki i Charakterystyki Produktu Leczniczego. Dołożyliśmy wszelkich starań, aby opublikowane opracowania były najwyższej jakości i odpowiadały potrzebom czytelników, a również były zgodne z obowiązującymi przepisami i wytycznymi. Nie ponosimy odpowiedzialności za własne decyzje użytkowników, mogące mieć wpływ na ich zdrowie, prowadzoną działalność gospodarczą lub zawodową.
Przypisy:
1. Hermann J., Kościński T., Drews M., Praktyczne zasady postępowania w zaparciach u dorosłych, Ginekologia Polska, Polskie Towarzystwo Ginekologiczne, Nr 10/2012, 849-853.
2. Daniluk J., Przewlekłe zaparcia — niedoceniany problem kliniczny, Gastroenterologia Kliniczna 2018, tom 10, nr 1: 1–13.
3. Jabłońska B., Żaworonkow D., Lesiecka M., Zaparcia – etiopatogeneza, diagnostyka i leczenie, Postępy Nauk Medycznych, t. XXIV, Suplement 1, 2011.
4. Drab E., Winiarczyk R., Zaparcia – strategia podejścia terapeutycznego, Medycyna Ogólna, 2008, 14(XLIII), 2.
5. Charakterystyka produktu leczniczego: ULGIX LAXI (dostęp: 2022.01.07.).
ULGIX LAXI, 50 mg, kapsułki miękkie. Skład: 1 kapsułka zawiera 50 mg sodu dokuzynianu (Natrii docusas). Postać farmaceutyczna: kapsułki miękkie. Wskazania do stosowania: zapobieganie zaparciom i leczenie przewlekłych zaparć; wspomagająco u pacjentów z guzkami krwawniczymi i (lub) szczelinami odbytu, jak również u pacjentów, u których ze względu na stan zdrowia niewskazany jest zwiększony wysiłek przy oddawaniu stolca; przygotowanie do zabiegów diagnostycznych i operacyjnych. Przeciwwskazania: nadwrażliwość na którykolwiek składnik produktu, nudności i wymioty, zapalenie wyrostka robaczkowego, niedrożność jelit oraz stany zagrażające wystąpieniem niedrożności jelit (nagromadzenie mas kałowych, zapalenie jelit, zwężenie jelit, zrosty otrzewnowe, przepukliny, polipy, guzy), ostry ból o nieznanej przyczynie w jamie brzusznej, krwawienia z przewodu pokarmowego o nieznanej przyczynie, stany odwodnienia organizmu. Podmiot odpowiedzialny: PRZEDSIĘBIORSTWO PRODUKCJI FARMACEUTYCZNEJ HASCO-LEK S.A. 51-131 Wrocław, ul. Żmigrodzka 242E. Przed zastosowaniem należy zapoznać się z zatwierdzoną charakterystyką preparatu.
